పువ్వు పుట్టగానే పరిమళిస్తుంది.... ఇది నా విషయంలో చాలా కరెక్ట్.
నా చిన్నప్పుడు చాలా సార్లు నా తెలివి తేటల్ని ప్రదర్శించాను.
ఒక సారి మా అమ్మ బియ్యం చెరుగుతుంది, దూరంగా ఒక తొండ అప్పుడే మా అమ్మ కత్తిరించి పెట్టిన కూరగాయల వైపు వెళ్తుంది... అది చూసి నన్ను పిలిచి....”అరేయ్ దాన్ని కొట్టు.....” అని ఆజ్ఞాపించింది.......
అంతే.....మాత్రువాఖ్య పరిపాలనా దక్షుడనై ఒక ఇనుప చువ్వను చేబూని......అమ్మ ఆజ్ఞని నెరవేర్చాలి అన్న ఆవేశంలో.... దాని తలపై ఒక్కటిచ్చా......
దాని తలా, మొండెం వేరైపోయాయ్......మొండెం దొరికింది... తల ఎక్కడో ఎగిరిపోయింది....
కొట్టడం అంటే దూరంగా తరమడం అని తెలియని నా అమాయకత్వానికి ఒక నిండు మూగ ప్రాణం బలైంది....
అందుకే అప్పుడు చేసిన పొరపాటుకి ఇప్పుడు ఈ బ్లాగు ముఖంగా సంతాపం తెలియజేస్తున్నాను.......
రెండు నిమిషాలు మౌనం..............
No comments:
Post a Comment