మా జెండా పండుగ

మా వాడలో ప్రాణహాని జరుపని పండగ జెండా వందనం...చదువు లేని వాళ్లైన వాళ్ళ దేశభక్తి చాలా గొప్పది. జెండా ఎగురవేయడం మన బాధ్యతగ బావించేవారు.ప్రతి సంవత్సరం రెండు సార్లు జరుపుకుంటాం....రెండు రోజుల ముందు నుండే అభిప్రాయ సేకరణ మొదలు పెడతారు... ఎలా జరపాలి, ఎంత మంది అందులో పాల్గొంటారు అని. ప్రతి ఇంటికి వెళ్లి మేము జెండా వందనం జరపాలి అనుకుంటున్నాం అని ఆ వాడ పెద్ద  చెప్పెసేవాడు. ముందు రోజు రాత్రంతా జెండా వందనం జరిపే చోట శుభ్రము చేయడం, దారాలతో రంగుల కాగితాలు అతికించడంతోనే సరిపోయేది. తెల్లవారి మొదలు అవుతుంది ఇక హడావుడి....తరతరాలుగా వేదిస్తున్న ఒక ప్రశ్న అందరి మెదడులలో పుట్టుకొస్తుంది...ఆ ప్రశ్నకు సమాధానం చెప్పడం ఆ వాడ మీద ఉన్న ఎవరి వల్ల  కాదు...అదో యక్ష ప్రశ్న మాకు...మాకు తెలిసి ఈ ప్రశ్నని సివిల్స్ లో అడుగుతారు...

జెండాలో ఎ రంగు మీద ఉంటుంది? ఎరుపు రంగా? పచ్చ రంగా?

కాసేపు వాదోపవాదాలు, వోటింగ్ ప్రక్రియ అయిపోయాక... దగ్గర ఉన్న బడి దగ్గరికి వెళ్లి వాళ్ళు ఎలా పెట్టారో అలాగే పెట్టేవాళ్ళు....

ఇక తర్వాతి సమస్య.... ”జన గణ మన....” .

నాకు నిజంగా రామదాసు గుర్తుకు వచ్చే వాడు..  “ నా తరమా!! భవ సాగారమీదను!!...”

నాకే కాదు మా వాడ మీద పిల్లలందరికీ అదో మిస్టరీ...ఎవరికీ పూర్తిగా రాదు...

పిల్లలందరం ముందు రాత్రే గొడవ పెట్టుకునే వాళ్ళం,... నువ్వు చదువు అంటే నువ్వు చదువు అని. గతంలో వాళ్ళు నాకు చేసిన సహాయం గుర్తు చేసి... నా వంతు వచ్చే వరకు మరీ బొమ్మ బొరుసు వేసి ..అందరు కలిసి నన్ను ఇరికించే వారు. నేను ముందు రాత్రి ఒక సారి, ఆరోజు ఉదయం ఒకసారి బట్టీ వేసేవాడిని...అదేంటో అందరితో కలిసి పాడితే అనర్గళంగా వస్తుంది... విడిగా  పాడితే మాత్రం మద్యలో ఎక్కడో పోతుంది. ఎలాగు అక్కడ ఉన్న వాళ్ళకి ఎవరికీ రాదు కాబట్టి...నేను తప్పు పాడిన ఎవరు ఏమి అనే వాళ్ళు కాదు.. చివర్లో “జై హింద్!!!” అని మాత్రం గట్టిగా అనే వాడిని.... అందరు జై హింద్!! అని చెప్పేసి.. నాకు మాత్రం అందిరికన్నా రెండు చాక్లెట్లు ఎక్కువ ఇచ్చే వాళ్ళు... ఒక వేళ మా వాడ మీద పిల్లలందరూ ఆ రోజు బడికి వెళ్తే, బళ్ళలో జెండా వందనం అయిపోయే వరకు అందరు ఎదురు చూసే  వాళ్ళు..ఎ బడి ముందు విడిచి పెడితే ఆ బడి పిల్లల్ని దొరకపుచ్చుకొని మరీ జన గణ మన పాడించే వాళ్ళు....ఇది ముందే కనిపెట్టే కొందరు పిల్లలు అటు నుండి అటే పారిపోయేవాళ్ళు...